جنگ جوانان و پیران هندی در برابر برندهای خارجی

 بحث بر سر اینکه آیا هند باید به خرده فروشان خارجی مثل وال-مارت اجازه ورود به کشور را بدهد مدتهاست ادامه دارد و بشکل نزاعی میان منافع میلیون ها مغازه دار کوچک و شرکت های بزرگ درآمده است. اما در اکثر نقاط کشور از جمله شهر پاتنا در شرق هند، این مسأله بیشتر از نظر سن و سال موجب تفکیک هندی ها است تا شیوه معیشتی آنها.

اقتصاد ایران آنلاین- طیبه خداوردی: به گفته محققان، جوانان کمتر از ۲۵ سال، نیمی از جمعیت ۱.۲ میلیاردی هند را تشکیل می دهند؛ این عده نسبت به تجربه خرید و استفاده از برندهای خارجی معمولا استقبال و اشتیاق بیشتری از خود نشان می دهند. آنها بعد از ظهرهای خود را در پاساژهای به سبک غربی می گذرانند؛ جایی که در آن تی شرت های بنتون را امتحان می-کنند، پیتزای دومینو می خورند و به تماشای فیلم در سینپولیس که از سینماهای زنجیره ای با مالکیت مکزیکی است می پردازند. 
امروزه، مصرف کنندگان را اصولا نسل جوانی تشکیل می دهند که خود محصول پس از دهه ۸۰ هستند. متولدین دهه ۶۰ و ۷۰ اندک اطلاعاتی درباره جنبش آزادی داشتند، اما نسل های جدیدتر این طور نیستند. تحلیلگران خرده فروشی همچنان معتقدند که تغییر به آرامی سراغ صنعت پانصد میلیارد دلاری خرده فروشی هندخواهد آمد که بیش از ۹۰ درصد آن در دست مغازه های کوچک خانوادگی است.

اما هندی های با سن و سال بیشتر که  دوره های آغازین سیاست های سوسیالیست ها را تجربه کرده اند، چندان با ایده پاساژها و فروشگاه های عظیم طبقاتی احساس راحتی نمی کنند. نگرانی آنها از این بابت است که شرکت های بزرگ سود و بازار کار را از رقبای هندی ربوده و میلیون ها مغازه ای که بصورت خانوادگی اداره می شوند را وادار به بسته شدن کنند. تاکنون نسل های قدیمی تر پیروز بوده اند. به گزارش اقتصاد ایران آنلاین به نقل از گاردین،پس از سالها بحث پیرامون این موضوع، سیاستگذاران هندی به شرکت های زنجیره ای خارجی مثل وال-مارت و تسکو اجازه راه اندازی فروشگاه هایشان را در کشور داده است. اما بخاطر مخالفت های زیادی که در این باره همچنان ابراز می شد، به هر یک از ۲۹ دولت ایالتی کشور اجازه داده شد تا فعالیت فروشگاه های با مالکیت خارجی را در منطقه خود ممنوع کنند. 

رهبران اکثر ایالت های هند از جمله بهار که پاتنا پایتخت آن است، بیان کردند که به فروشگاه های خرده فروشی خارجی اجازه فعالیت در قلمرو خود را نخواهند داد. به شرکت هایی مانند بنتون و دومینو که محصولات خود را تحت یک برند واحد و یا فرانشیز به فروش می رسانند، درحال حاضر این اجازه داده شده است که فروشگاههای خود را با شرکای هندی راه اندازی کنند. به گزارش اقتصاد ایران آنلاین، این تغییر سیاست منجر به عکس العملی سیاسی شد و یکی از احزاب سیاسی مهم محلی دست از حمایت ائتلاف ملی حاکم به رهبری حزب کنگره ملی هند برداشت. تحلیلگران معتقدند مخالفت ابراز شده از سوی بسیاری از سیاستمداران تا حدودی نشاندهنده این حقیقت است که در مقایسه با ۲۵ سال سن جمعیت کلی کشور، حد متوسط سن وزرای هند ۶۵ است. 

همچنین تاکنون جوانان نسبت به پدران و مادران خود کمتر تمایلی به رأی دادن از خود نشان می دهند، بنابراین قدرت آنها از نظر عددی هنوز سیاستگذاران را وادار به توجه بیشتر به این عده نکرده است.

اما هنوز به نظر می رسد دولت نخست وزیر مانهومان سینگ روی حمایت این گروه حساب می کند. بسیاری از افرادی که در دوران بیست سالگی خود قرار دارند و یا جوانتر هستند، درست قبل و یا بعد از زمانی بدنیا آمده اند که کشور در اوایل دهه ۱۹۹۰ سیاست های بازار آزاد را معرفی و اقتصاد را به روی تجارت بزرگتر و سرمایه گذاری های خارجی باز کرد. طی سخنان بی سابقه ای که آقای سینگ ماه گذشته در دفاع از تغییر سیاست ها خطاب به ملت ایراد کرد، از فواید پذیرش خرده فروشان خارجی صحبت کرد. جوانان امروز برخلاف والدینشان کمتر در مدارس و خانواده نسبت به شعار «سوادشی» به معنی خودکفایی، اشباع می شوند؛ شعاری که توسط مبارزان آزادی مانند ماهاتما گاندی طی مبارزه شان مقابل بریتانیا بدست آمد.

به شرکت هایی مانند بنتون و دومینو که محصولات خود را تحت یک برند واحد و یا فرانشیز به فروش می رسانند، درحال حاضر این اجازه داده شده است که فروشگاههای خود را با شرکای هندی راه اندازی کنند. این تغییر سیاست منجر به عکس العملی سیاسی شد و یکی از احزاب سیاسی مهم محلی دست از حمایت ائتلاف ملی حاکم به رهبری حزب کنگره ملی هند برداشت.

امروزه، مصرف کنندگان را اصولا نسل جوانی تشکیل می دهند که خود محصول پس از دهه ۸۰ هستند. متولدین دهه ۶۰ و ۷۰ اندک اطلاعاتی درباره جنبش آزادی داشتند، اما نسل های جدیدتر این طور نیستند. تحلیلگران خرده فروشی همچنان معتقدند که تغییر به آرامی سراغ صنعت پانصد میلیارد دلاری خرده فروشی هندخواهد آمد که بیش از ۹۰ درصد آن در دست مغازه های کوچک خانوادگی است. از یک سو جوانان هندی هنوز به اندازه والدین خود قدرت خرید ندارند، اما چون بسیاری از آنها با خانواده های خود زندگی می کنند، اغلب پول کافی دارند تا صرف خرید کالاهایی مثل لباس و گوشی همراه کنند. 

آقای سانجیو موهانتی مدیرعامل بنتون در هند می گوید: «طی پنج سال گذشته، چشم انداز خرده فروشی در هند تغییرات چشمگیری داشته است» و دو دلیل برای آن ذکر می کند: «افزایش درآمد در شهرهای بزرگ و کوچک، و دلیل دوم توسعه بسیار زیاد بخش املاک و مستغلات.» اگرچه ایالت بهار به خرده فروشان بزرگ خارجی که برندهای زیادی را به فروش می رسانند پاسخ منفی داده است، به گفته آقای راج جین مدیر ارشد وال-مارت در هند، اقتصاد در شهرهایی مثل پاتنا شاهد بازارهای بزرگی است که به عقیده وی مملو از خریدارانی است که کالای خوب را شناخته و جذب قیمت های پایین خرده فروشی های زنجیره ای می شوند. 

بسیاری از افرادی که به نسل های گذشته تعلق دارند، درحالی که نسبت به حرکتی که به سوی فروشگاه های مدرن و برندهای خارجی آغاز شده است احساس کاملا خوبی ندارند، اما اعتقاد دارند کار زیادی برای بازگرداندن این جریان نمی توان انجام داد. بیشتر جوانان دیگر مانند گذشته علاقه ای به خرید پارچه و سپردن آن به خیاط ندارند. فرزندان خانواده های فقیر نیز شلوار جین و تی شرت می پوشند. نسل امروز اهمیتی به شیوه هایی که در گذشته مورد استفاده قرار می گرفت نمی دهند.

منبع: http://www.eghtesadeiranonline.com